ღ しѺ√乇 نرگس من ღ しѺ√乇
عشق من وجود من معلم مهربونم
انسان ارزشش به گوهر درونش، یعنی نور دلش است و جسدش فقط یک جلد یا کاغد کادو برای گوهر درونش ،و بعد از مرگ این جلد را در گورستان رها میکنند.... و جالب اینکه همه ما فقط به فکر این جلد هستیم ،انواع غذاها،خانه ها،ماشین ها ، خوردنیها، پوشیدنی ها، منم منم کردن ها همه به خاطر این جلد و کاغذ کادو؟؟!!! چرا کسی به فکر نقطه درخشان وجودش نیست؟؟؟... مواظب گوهر درونمان باشیم مبادا در اثر گناه خاموش بشود ،باید پرورشش دهیم بزرگش کنیم و تمام زندگیمان را سرشار از عشق به معبود حقیقی کنیم تا به دنیای حقیقی پا بگذاریم و بفهمیم که اگر زندگیمان کسل و معمولی شده و خسته شده ایم پس مسیرمان اشتباه بوده.. ♥♥ خداوندا گناهان گذشته را می دانم و توبه میکنم، یارب پناهم ده از گناهان آینده که باعث تیره روزی ام گردد... و نور درونم را برای همیشه خاموش گرداند و جزء شرمندگان گردم..... یا رب امانم ده و یاری ام کن به مسیر درست، تا با عشق به تو در راه خدمت به تو باشم ♥♥ دشتها آلوده ست... در لجنزار گل لاله نخواهد رویید در هوای عفن آواز پرستو به چه کارت آید ؟ فکر نان باید کرد و هوایی که در آن نفسی تازه کنیم گل گندم خوب است گل خوبی زیباست ای دریغا که همه مزرعه دلها را علف هرزه کین پوشانده ست هیچکس فکر نکرد که در آبادی ویران شده دیگر نان نیست و همه مردم شهر بانگ برداشته اند که چرا سیمان نیست و کسی فکر نکرد که چرا ایمان نیست و زمانی شده است که به غیر از انسان هیچ چیزارزان نیست...
نظرات شما عزیزان:
برين ادامه
| [-Design-] |
جوجـﮧ تیغــے
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
